Wat voor boek schaft u zo voordelig aan? Een boek met tientallen vervlogen stadsgezichten die met potlood zijn opgezet door schrijver, tekenaar en geboren Bredanaar John van Ierland. De tekeningen zijn de basis van dit kijk-, lees- en beleefboek. Tijdens zijn wandelingen door de stad ontdekt John steeds nieuwe pareltjes in de baroniestad. Een verborgen timpaan, een oude gevel, zelfs gietijzeren putdeksels die het karakter van Breda vasthouden. Toch is de stad aan het veranderen, hoewel dat ergens jammer is, ontkom je daar gewoonweg niet aan, soms moet je nieuwe schoenen kopen omdat de oude versleten zijn. Samen met Bouke Tuit van InBreda kwam John tot het idee een boek te maken met tekeningen van straten, pleinen, parken en wateromgevingen van het oude Breda. Het lijkt op het bewaren en het oppoetsen van de oude versleten schoenen. Het boek brengt vervlogen tijden terug, niet alleen door te kijken, maar ook door te lezen en te beleven want de tekeningen zijn aaneengeschakeld tot een wandelroute: 'oud Breda in het nu'.
De tekeningen, een ritmisch spel van licht en schaduw, zijn allen met het potlood gemaakt zonder enig gebruik van een liniaal.
De verhalen bij de tekeningen zijn verteld door vooraanstaande Bredanaars omdat zij een band hebben met een gebouw op de tekening en de stad omarmen.
Een salontafelboek voor en door de Bredanaar, kijken, lezen en genieten van ons oude mooie Breda.

Na mijn herseninfarct in oktober 2018 heb ik als auteur en zeker ook als portrettekenaar mijn plaats in de maatschappij weer ingenomen, vooral omdat tekenen mijn therapie was.

Wat onwennig, zonder stevige grond onder mijn voeten, met weinig vertrouwen en geen inspiratie ─ ik had nog een lange revalidatieweg te gaan ─ keek ik op 16 december 2018 van het potlood in mijn hand naar het papier op de eettafel. Vanuit een luidspreker klonk zachtjes 'Sag mir, wo die Blumen sind' van Marlene Dietrich, ze was in 1992 overleden aan de indirecte gevolgen van een hersenbloeding. Het leek een boodschap en ik begreep hem: ik mocht niet opgeven, ik moest mijn bloemen terugvinden! Ik probeerde weer eens te tekenen, puur om de verveling tegen te gaan, maar kon ik dat nog wel, het was immers al zo lang geleden dat ik dat nog had gedaan. Het tekenen bleek een bevrijding te zijn, ik had ineens veel meer oog voor details en kon dat ook nog schetsend uiten op het papier; het werd mijn motivator.

101 tekeningen (mens, dier, gebouw en voorwerp) vertellen het verhaal van mijn revalidatie, van de eerste voorzichtige krabbels tot exposities en het verzenden van mijn tekeningen over de gehele wereld. Het ritmische spel van licht en schaduwen is mijn handelsmerk geworden, het zijn de bloemen die ik met u wil delen.
Een deel van de opbrengst gaat naar de 'Hersenstichting'.

Maczek bracht zijn jeugd door in de omgeving van Lwów, toen Polen nog opgedeeld was en Lwów tot het Oostenrijks-Hongaarse Rijk behoorde. Hij studeerde Pools en linguïstiek aan de Universiteit van Lwów, terwijl hij clandestien lid was van Poolse paramilitaire organisaties. Tijdens zijn studie brak de Eerste Wereldoorlog uit en werd hij opgeroepen voor het Oostenrijkse leger. Hij diende als officier in een alpine-eenheid (op ski’s) in de Dolomieten aan het Italiaanse front.
Na het einde van de Eerste Wereldoorlog, toen Polen voor het eerst sinds 1793 weer een onafhankelijke staat werd, meldde Maczek zich aan bij het zojuist opgerichte Poolse leger. Hij maakte snel carrière, waarbij hij zich een voorstander toonde van moderne (bewegings)-oorlogvoering, met sterke pantserstrijdkrachten. Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog was Maczek opgeklommen tot commandant van de enige moderne tankbrigade die Polen had. Met de 1e Poolse Pantserdivisie bevrijdde hij grote delen van Frankrijk, België en Nederland.

Stanisław Wladysław Maczek (1892 - 1994)

‘De geest van de Vloeiweide’, een bericht uit de Tweede Wereldoorlog

Vanaf het monument van de Vloeiweide kan Freek, na zestig jaar van verwerken, eindelijk zijn verhaal vertellen. De eerste oorlogsdagen, de vlucht, de bezetting, kwajongensstreken, het Oranjehotel in Scheveningen, werken in Duitsland, onderduiken, Dolle Dinsdag, verzet, het drama van de Vloeiweide, de bevrijding en een zeer verrassende nasleep.

Een boek dat tot stand is gekomen door middel van interviews, onderzoek in archieven en historische naslagwerken. De hoofdpersoon Freek (Reiniers) Cohen heeft als persoon nimmer bestaan, maar is door de schrijver ‘geconstrueerd’ uit de belevenissen van meerdere personen die hun oorlogsverleden en hun aangrijpende ervaringen met hem wilden delen. De verschillende passages in het boek berusten derhalve op feitelijke gebeurtenissen en waarheden.
Aangrijpende gebeurtenissen verpakt in een roman
Wegens succes opnieuw uitgegeven in een herziene aanvullende versie.
Nu met extra hoofdstuk – het verhaal is eindelijk af – en vernieuwde omslag!

Speciaal voor wielertocht De Speer van Rijsbergen wordt de roman, waarop de tocht is gebaseerd, opnieuw uitgebracht en wel in een gelimiteerde genummerde en gepreegde editie voorzien van een handtekening van de auteur als het hoofdpersonage van het boek Johan van der Velde.

Een roman gebaseerd op het roerige wielerleven van Johan van der Velde, in het genre ‘faction’: een mengvorm tussen fictie en non-fictie. Uniek in de wielersport. De roman maakt de lezer op een bijzondere manier deelgenoot van het professionele wielrennen door een groot wielertalent te volgen die na een gedegen aanloop met gemak roemruchte cols bedwingt. Daarna begint hij net zo makkelijk aan de afdaling. De renner gaat als een speer - maar mist een bocht. Hij raakt van de weg af, ontspoort en stort in de diepte, een afgrond in de vorm van vier betonnen muren die de zelfkant van de maatschappij symboliseren.
Enkel een klein raampje geeft licht in de sombere kamer en in het verwoeste leven. Dat beetje licht zorgt weer voor hoop, kracht en wederopstanding.
De lezer verliest zich in de hoofdpersoon en beleeft zo het wielrennen en wordt daarbij stevig geraakt door de ups en downs die het leven voor hem in petto heeft. De Speer van Rijsbergen kruipt onder de huid.
Van Johan's bekende strijd tegen de elementen op de Gavia in de Ronde van Italië is een mooie video gepresenteerd tijdens de boekpresentatie, met ondersteunende muziek van Guus Meeuwis.

Speciaal voor wielertocht De Speer van Rijsbergen verschijnt opnieuw het boek “Vader, ik wor koereur!”, het korte maar interessante wielerleven van Kees Haast, het Rijsbergse haas(t)je van de bergen zoals de Belgische sportjournalist Jos van Landeghem hem zo mooi typeerde.
Kees Haast begon zijn loopbaan op de fiets van Wout Wagtmans die hem de mooiste verhalen vertelde. Kees maakte verder deel uit van de Nederlandse ploeg toen Jan Janssen wereldkampioen werd. Hij ervoer de ongekende populariteit van de Franse lieveling Raymond Poulidor. De keizer van Herentals, de grote Belgische renner Rik van Looy, behoedde hem voor verregaande medische complicaties en hij maakte de opkomst van grote mannen in de wielersport als Felice Gimondi, Gianni Motta en Eddy Merckx mee. Emotioneel werd hij toen Federico Bahamontes afstapte en zijn fiets aan de wilgen hing. Emoties die hij moest parkeren toen zijn inzet voor de kopmannen werd gevraagd. Kopmannen die luisteren naar illustere namen: Jacques Anquetil, Julio Jiménez en Lucien Aimar. Ook kreeg hij instructies van ploegleiders van naam en faam, van Kees Pellenaars en Raphaël Geminiani. Het past allemaal in het wielerleven van Kees Haast, de man die erbij was toen Tom Simpson bezweek op de Mont Ventoux. Kees die streed tegen Valentin Uriona, de Bask die zo tragisch op 26-jarige leeftijd om het leven kwam. Maar ook, Kees de man uit Rijsbergen, die schouderklopjes kreeg van Tour de France directeur Jacques Goddet. Ondanks zijn valpartijen heeft Kees vele wielerliefhebbers op het puntje van hun stoel gehouden, vooral door zijn onverzettelijke karakter, zijn houvast, zijn nooit opgeven mentaliteit en zijn opgewektheid als volkse jongen van het leven.

De roman ‘Åshild, Vikingen in Breda’ is een meeslepend historisch verhaal dat zich afspeelt in de negende eeuw.
De Vikingen hebben het voor het zeggen, ze ontdekken met hun drakenschepen grote delen van Schotland en het Frankenland. De inwoners ervan leggen ze hun wil op door bliksemsnelle aanvallen, brute veroveringen, plunderingen en het uitmoorden van complete dorpen.
Een enkele keer bouwen ze een nederzetting in zo’n overzees gebied, zoals de burcht Brynesheim in Breda. Daar, in de gouw Braecbant in het Frankenland, zijn ze een constante bedreiging voor de verre omgeving. Eén van deze Vikingen ontpopt zich als de ware duivel: een jaloerse kwelgeest die geen tegenspraak duldt en over lijken gaat. Op het moment dat hij aan de macht komt, vindt de beeldschone Noorse prinses Åshild haar grote liefde en ziet daarmee haar droom in vervulling gaan.
Het is absoluut niet de droom van de duivel!
Is Åshild wel opgewassen tegen de duivel? Kan zij hem wel verslaan, of valt ook zij uiteindelijk voor zijn valse charmes?

De reis vol liefde en pijn gaat langs het huidige Noorwegen, Schotland, Wallonië, Vlaanderen en het zuidwesten van Nederland.

Jakarta, 1973. De verwachting is dat bokser Rudi Lubbers snel tegen het canvas zal gaan, maar de voorspellingen komen niet uit. Wereldwijd zien miljoenen televisiekijkers hoe het zwaargewicht uit Heerhugowaard twaalf ronden blijft staan tegen niemand minder dan ‘The Greatest of All Time’, Muhammad Ali. Na zijn bokscarrière trekt Rudi als kermisexploitant door Europa, totdat hij in Portugal wordt opgepakt. Lubbers krijgt acht jaar straf voor de smokkel van hasj. Als hij uiteindelijk vrijkomt, blijft hij worstelen met die jaren van gevangenschap. Hij is verbitterd en wil alsnog proberen zijn onschuld te bewijzen.
Als dat niet lukt, vlucht hij naar Bulgarije, waar Andere Tijden Sport, naar een idee van Bart Nijpels, hem in mensonterende omstandigheden terugvindt. Voor het eerst vertelt Rudi nu zijn hele levensverhaal en hoe het verder met hem ging na die spraakmakende televisiedocumentaire.
Rudi Lubbers is het hartverscheurende en eerlijke relaas van de bokser die ondanks alle tegenslagen en klappen die hij kreeg van de maatschappij, toch overeind bleef.

Tegen het einde van het jaar des Heren 1589, kreeg Maurits, geboren prins van Oranje, een lumineus idee.
Door toedoen van een krijgslist wilde hij zijn stad Breda heroveren op de Spanjolen.
Zijn oranje moest het Spaanse rood verdrijven.
Uiteindelijk trok zijn leger, tijdens het carnaval van 1590, in een turfschip de heerlijkheid Breda binnen.
Het is hét spannende ontstaan van de georganiseerde viering van het carnaval in Breda; de geboorte van de BCV later Stichting Kielegat.

Brabantse renners die de Vuelta hebben gereden vertellen hun anekdotisch verhaal over die grote ronde. Ze reppen niet alleen over de zwaarbevochten etappezege, maar ook over het werken voor de kopman, de valpartij, de eindzege. Ze blijven zich verwonderen over misverstanden in de ploeg of in de organisatie, over malafide ploegleiders, de rode lantaarn, stakingen en ze gniffelen over stiekeme nachtelijke activiteiten.

Het verhaal van de renner - opgetekend middels interviews - gaat over de ervaringen in de Vuelta, over het onmogelijke mogelijk maken, door diep in het rood te rijden. Het gaat over tactieken uitstippelen die met de ploeg waargemaakt dienen te worden, soms zelfs in een combine met andere ploegen. Iedere kans wordt gegrepen waardoor zelfs een sprinter een bergetappe weet te winnen.

De Vuelta wordt in dit boek belicht vanuit de kopgroep, de buik van het peloton en de ‘bus’ in de bergen. We laten het licht schijnen op de grote ronde door de kopman, de beschermde renner, de knecht, de ploegleider, de verzorger, de mekanieker, de organisator en de buschauffeur. De verhalen zijn soms wat ondeugend, zitten vol euforie en/of afgunst, juist die bevlogenheid van de renners geven een mooie inkijk in die grote ronde: de Vuelta.

Met onder andere Lars Boom, Stef Clement, Jeroen Blijlevens, Eddy Bouwmans, Fons van Katwijk, Jelle Nijdam, Jacques Hanegraaf, Jac van Meer, Jean-Paul van Poppel, Mathieu Hermans, Gerben Karstens, Rik Wouters, Rini Wagtmans Martin van Steen, Raymond Thebes e.v.a.

Freek Mulder, een Jordanese schelm die in de jaren zestig aan de armoede wilt ontsnappen, ondervindt in zijn zoektocht naar een eter bestaan dat diefstal alleen maar tot drama leidt. Hij betert zijn leven en gaat aan de slag als stratenmaker, als specialist in het leggen van kasseien. Voor even is er rust, maar het zekere bestaan begint hem te benauwen en hij kiest voor de onvoorspelbare vrijheid van zijn fiets. In België ontmoet hij Charlotte, zij wordt zijn geheime liefde en gids in zijn nieuwe leven dat hem begint toe te lachen. Hij begint naam te maken als renner van klassiekers maar echt doorbreken doet hij niet, omdat hij weigert mee te doen aan de befaamde Noord-Franse rit over kasseien.

De roman 'Kasseien' wordt gevormd door het maken van keuzes. Freek moet kiezen tussen het ontsnappen aan de armoede of blijven in zijn geliefde Jordaan. Hij moet kiezen tussen vrijheid en zekerheid, tussen simpel en veeleisend, tussen liefde en vriendschap, opgeven en doorgaan, het leven en de dood.
Het is als een keuze tussen asfalt en kasseien.

Van het boek is ook een theaterproductie gemaakt. De première van 'Kasseien' was op 27-09-2018 in Theater De Maagd te Bergen op Zoom. In de loop van 2019 wordt de lijst met voorstellingen gepresenteerd. Het is een theater met drama en humor, zang, foto en film en sport!

De trailer kunt u zien door op de link te klikken.

Vijf keer nam Mathieu Hermans deel aan de Tour de France, driemaal haalde hij Parijs. Zijn hoogtepunt als tourrenner is de overwinning in 1989 in de etappe naar Blagnac. Meer naam en faam maakte de Brabander in de Ronde van Spanje. In de Vuelta haalde hij negen etappeoverwinningen waarvan zes in zijn topjaar 1988. In dat jaar boekte de rassprinter 24 overwinningen van zijn totaal van meer dan honderd. In 1993 sloot Mathieu zijn imposante carrière af die voornamelijk glans kreeg in Spaans Baskenland. Van crosser naar sprinter, naar koning op de laatste meters en geheel tegen de stroom in. Het heeft hem geen windeieren gelegd!

Toch ging zijn pad niet over rozen. Het duurde lang voordat zijn talent zich openbaarde. Jaren heeft hij moet opboksen tegen leeftijdsgenoten die qua lengte boven hem uitstaken en op die jonge leeftijd meer kracht in de benen hadden. Steeds moest hij vechten om de aansluiting te bewerkstelligen, een vechtlust die hem later goed van pas kwam.

Trainer Albert Stofberg zag iets in de veldrijder en nam hem mee, middels stevige trainingen en Spartaanse leefomstandigheden, naar een profcontract bij Caja Rural en de absolute wereldtop der sprinters.

“Ik had het nooit willen missen, ik heb er veel voor moeten doen en vooral heel veel voor moeten laten. Maar het wielrennen heeft me absoluut mooie dingen gebracht die me dierbaar zijn.”

Bert Oosterbosch (1957-1989) was hardrijder van beroep. Ongeacht fysieke en mentale problemen. Zelfs negatieve doktersadviezen weerhielden hem er niet van te blijven rijden. Oosterbosch leidde in 1978 het Nederlandse kwartet naar de wereldtitel op de 100 kilometer. Daarna debuteerde hij als beroepsrenner in de ploeg van Peter Post en werd Oosterbosch wereldkampioen achtervolging in Amsterdam. Ook won hij meerdere etappes in de Tour de France.
Maar achter dit fraaie palmares ging een tragisch verhaal schuil. Heimwee en knieblessures noopten hem te stoppen met wielrennen. Toen hij ondanks dit alles toch een rentree wilde maken, kwamen daar ook nog eens forse hartproblemen bij. Bert zette door, maar zijn passie voor de fiets werd hem fataal. Op zijn 32ste overleed hij door een acute hartstilstand. Dit is het opzienbarende verhaal van Bert Oosterbosch, wielrenner tot in de dood.

Speurend naar de naam van het in 1990 vermoord gevonden ‘meisje van Teteringen’ stuit oud-Telegraaf journalist Theo Jongedijk op een reeks intrigerende ontwikkelingen die – zo is zijn overtuiging – zeker gaan leiden tot De Ontknoping van dit mensonterende mysterie:
een getuige zegt het lijk dagen eerder dan dat het later werd gevonden op een andere plaats in het bos te hebben zien liggen en dat gemeld te hebben aan de politie.
Wie is Iris? Met die naam ondertekend staat op het graf de boodschap ‘Voor altijd in onze gedachten’
Is het de moordenaar zélf die er met het herdenkingsbord voor het meisje van Teteringen vandoor ging kort nadat het was opgehangen?
Is er een relatie tussen het meisje van Teteringen en een vermoorde even oude prostituee in Papendrecht? Zij woonde eerder… in Teteringen.
Dit boek publiceert als eerste alle namen van meisjes die mogelijk het slachtoffer van deze nog altijd onopgeloste, intrigerende en uiterst wrede moordzaak uit 1990 zouden kunnen zijn:
Arona, Bouchra, Selma, Shabana of Soeti.
Onderzoeksjournalist Jongedijk noemt het een uitdaging voor het cold caseteam van de politie om tot De Ontknoping te komen.

Er rusten in ons land naar schatting 350 mensen in een anoniem graf. Dit boek besteedt aan een groot aantal van hen aandacht. De bekendste onbekende dode is het meisje van Teteringen dat op eerste kerstdag 1990 vermoord werd gevonden in de bossen bij Teteringen (gemeente Breda).
In een poging om na dertig jaar het meisje van Teteringen haar naam terug te geven, verschijnt dit boek en het lied ‘Och, arm meisje van Teteringen’ welke middels de onderstaande QR-code in de vorm van een clip is te beluisteren en te zien. De opname is van de muziekband KlaarWakker uit Teteringen, de foto’s zijn van Boyd Smith.
De tekening op de cover is van John van Ierland. Hij maakte het portret van het meisje van Teteringen op basis van de politiefoto na haar gewelddadige dood. Tevens schreef hij het verhaal ‘Maria’.
Het laatste hoofdstuk in dit boek van journalist Theo Jongedijk is een analyse van misdaadverslaggeefster Jolande van der Graaf van de site Femke Fataal over vrouwen in de misdaad.
Lied:
Middels bijgaande QR-code of link is het lied over het meisje te beluisteren in de vorm van een clip.

Gine en David vertrokken naar Spanje om daar een nieuwe bestaan op te bouwen. Een bekend tv-programma volgde hun vertrek, hun hoop en uiteindelijke wanhoop. Wat hebben zij een hoop meegemaakt, het ene na het andere malheur aan het huis, veelal voortkomend uit malafide praktijken deed hen de moed steeds verder in de schoenen zakken. Komen zij al de klappen ooit te boven?
"Zij die we spraken brachten ons op het idee een boek te gaan schrijven. Wat ons is overkomen grenst namelijk aan het ongelooflijke, en daar zijn we zelfs nog lang niet mee klaar. We hebben dat plan opgepakt en hebben in John van Ierland een auteur gevonden die ons verhaal op papier zet. Het is het boek over ons avontuur, emigreren naar het zuiden van Europa."
In het biografische boek vertrekt de lezer naar Spanje en gaat op een verwonderende ontdekkingsreis. Alle dalen worden aangedaan maar ook steeds wordt er weer uitgeklommen. Zodra we boven zijn doemt er weer een krater op; kunnen we ook dit nog aan?
Het boek kent een stevige moraal, en ook aanknopingspunten en handvatten om wel een goed voorbereide stap te maken naar een bestaan in Spanje. Toch iets heel anders dan David en Gine dit hebben ervaren. Zij hadden een heel harde leerschool en zagen in dat opgeven geen optie meer was!